به خانه می رسم.پای اجاقی نیم سوزبه لحظه های رفتنتمی اندیشمآه ...چه سردم می کنداین آتشتاسیان واژه ایست محلی در لهجه ی گیلکو آن به حالتی اطلاق می شود که انسان بی همدم دلخواهش لحظه های دغدغه انگیزی را سپری می کند.